ارتباط بین خودکارآمدی و موانع درک شده با عملکرد خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

Authors

الهام شکیبازاده

e shakibazadeh msc. in midwifery, dept. of midwifery, school of nursing and midwifery, zanjan university of medical sciences, zanjan, iranمربی گروه آموزشی مامایی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی زنجان آرش رشیدیان

a rashidian md, ph.d, assistant professor, dept. of health management and economics, school of public health; national institute of health research, tehran university of medical sciences, tehran, iranاستادیار گروه آموزشی مدیریت خدمات بهداشتی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران باقر لاریجانی

b larijani md, endocrinologist, professor, endocrine and metabolism research centre, tehran university of medical sciences, tehran, iranاستاد، مرکز تحقیقات غدد و متابلیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران داود شجاعی زاده

d shojaeezadeh ph.d, professor, dept. of health education and promotion, school of public health, tehran university of medical sciences, tehran, iranاستاد گروه آموزشی آموزش و ارتقای سلامت دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران محمدحسین فروزانفر

abstract

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت بیماری دیابت و تناقضات نتایج مطالعات پیشین در مورد خودمراقبتی بیماران دیابتی، مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین موانع درک شده و میزان خودکارآمدی بیماران با اجرای خودمراقبتی در بین بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام گرفته است.روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 128 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه دیابت مرکز پزشکی خاص وابسته به بنیاد امور بیماری های خاص در سال 1387 با استفاده از روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. معیارهای ورود به مطالعه عبارت بود از سابقه ابتلا به دیابت نوع دو بیش از یک سال و سن بالای 18 سال. بعد از تعیین روایی و پایایی پرسشنامه ها و تکمیل فرم رضایت شرکت در مطالعه، پرسشنامه های جمعیت شناختی، موانع مراقبت از دیابت، خودکارآمدی و خودمراقبتی، جهت تکمیل به بیماران داده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی در spss v.12 و نرم افزار لیزرل تحلیل شدند.یافته ها: میانگین نمره خودکارآمدی، موانع درک شده و رفتارهای خودمراقبتی به ترتیب 18/2 ، 05/3 و 8/2 و حداکثر نمره قابل کسب برای موارد اول و دوم 5 و مورد سوم هفت بوده است. آزمون همبستگی نشان داد که خودکارآمدی با خودمراقبتی همبستگی مثبت معنادار دارد (01/0p< و 22/0=r). همبستگی معنادار منفی بین موانع درک شده و رفتارهای خودمراقبتی نیز برقرار بود (001/0p< و 68/0-=r). میزان تحصیلات با خودکارآمدی و خودمراقبتی ارتباط معنادار مثبت داشت. برای تعیین قابلیت پیشگویی این متغیرها بر خود مراقبتی از آنالیز مسیر با روش رگرسیون خطی سریال استفاده شد. مدل نهایی برازش مناسب داشت (36/0=chi-square ، 1=gfi ، 1=cfi ، 83/0=p ، 000/0=rmsea).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که میزان رفتارهای خودمراقبتی در بین شرکت کنندگان از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست و عوامل چندگانه ای از متغیرهای دموگرافیک تا متغیرهای روانی بر رفتارهای خودمراقبتی در دیابت تأثیر می گذارند. با توجه به قدرت پیشگویی بالای سازه های این مطالعه، پیش بینی می شود که سازه های دیگر از نظریه های مختلف نیز در رفتارهای خودمراقبتی مؤثر باشند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

ارزیابی عملکرد خودمراقبتی و ارتباط آن با خودکارآمدی درک شده در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

مقدمه: در بیماری دیابت، بیماران نقش مهمی در درمان و کاهش عوارض بیماری دارند و خودمراقبتی از مهم‌ترین عوامل برای تحت کنترل درآوردن بیماری است. خودکارآمدی برای ارتقای رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی لازم و ضروری می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی با خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام گرفت. مواد و روش‌ها: پژوهش توصیفی ـ تحلیلی حاضر روی 95 بیمار 65-30 ساله م...

full text

ارتباط سواد سلامت با خودکارآمدی و خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: سطح پایین سواد سلامت در افراد مبتلا به دیابت نوع دو شایع است و ممکن است یک مانع اساسی برای افزایش سطح خودکارآمدی و خودمراقبتی در بیماران باشد. هدف این مطالعه تعیین ارتباط بین خودکارآمدی و خودمراقبتی و سواد سلامت در مبتلایان به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی خرمشهر می باشد .مواد و روش ­ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع همبستگی است که در سال 1395 طراحی و اجر...

full text

بررسی عوامل مرتبط با وضعیت خودکارآمدی سازگاری درک شده در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

Background: Improving self-care behaviors happened by self-efficacy which result in better quality of life. Current study aimed at assessing the perceived coping self-efficacy predictors among patients with type 2 diabetes referees to health centers affiliated to Tehran University of Medical Sciences. Methods: In this cross sectional study which was descriptive and analytical one, perceived co...

full text

ارزیابی عملکرد خودمراقبتی و ارتباط آن با خودکارآمدی درک شده در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲

مقدمه: در بیماری دیابت، بیماران نقش مهمی در درمان و کاهش عوارض بیماری دارند و خودمراقبتی از مهم ترین عوامل برای تحت کنترل درآوردن بیماری است. خودکارآمدی برای ارتقای رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی لازم و ضروری می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط خودکارآمدی با خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش توصیفی ـ تحلیلی حاضر روی 95 بیمار 65-30 ساله مبتلا ...

full text

خودکارآمدی، حمایت اجتماعی و رفتارهای خودمراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

در این پژوهش، نقش خودکارآمدی و حمایت اجتماعی در رفتارهای مراقبت از خود بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مورد بررسی قرار گرفت. هدف از این مطالعه، تعیین نقش خودکارآمدی و ابعاد حمایت اجتماعی یعنی حمایت اجتماعی دوستان، خانواده و افراد مهم دیگر در رفتارهای خود مراقبتی بیماران بود. در این پژوهش 160 نفر (90 زن، 70 مرد) از مراجعان به انجمن دیابت ایران شرکت کردند. پس از نمونه‌گیری، با افراد منتخب تماس گرفت...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
حیات

جلد ۱۵، شماره ۴، صفحات ۶۹-۷۸

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023